pluktuin    


In de Tuinen van West ligt de eerste en enige pluktuin van de stad, opgezet door Sarai Barel (36). Geplukte bloemen mogen in een vaas, maar zijn nadrukkelijk ook om van te proeven. ‘Bloemen eten is mijn leefstijl geworden.’
00
Twee elegante, withouten bouwwerken markeren de ingang van pluktuin Lokale Bloemetjes in de Tuinen van West. ‘Station’ staat in krullende letters op het bordje erboven. Er hangen emaillen vaasjes die bezoekers kunnen vullen met water, om er vervolgens zoveel bloemen in te doen als erin passen. Er hangt een rol composteerbaar inpakpapier, er zijn elastiekjes, touw en een compostbak.

Het is iets na negen uur ’s ochtend als Sarai Barel op haar elektrische fiets aankomt. Haar hondjes Phlox en Bubby zitten in manden voor- en achterop. Bij de keet (een witte pipowagen) hangt een zeil dat zorgt voor schaduw. Erachter heeft Barels vader een overkapping getimmerd, waar ze vandaag de bloemstukken zal schikken die ze wekelijks voor twee zuurdesembakkerijen in Amsterdam-West maakt.

Lokale Bloemetjes is de eerste en enige pluktuin in de stad, opgezet in 2017. Nadat bezoekers zelfstandig bloemen hebben geplukt, rekenen ze af met een QR-code of door contant geld in het kistje te stoppen. “Dat gaat op goed vertrouwen,” zegt Barel, lopend over een houtsnipperpad richting de bloembedden. “Ik kan hier niet de hele dag blijven staan, ik moet in de tuin werken.” Voor ons bloeit duizendblad in de kleuren roze, wit en zachtgeel. “Ik hoor dat mensen dat vertrouwen heel fijn vinden, het geeft ze een plattelandsgevoel.” Uit de bosschage roept een koekoek. Het geruis van de A5 klinkt monotoon op de achtergrond. Even later vliegt een vliegtuig bulderend laag over.

Laatste rafelrandjes
We lopen over een grassig onkruidpad -tussen de bloemvakken door. Barel wijst op grijs-viltige ezelsoren (‘Zo’n grappige naam’), donkerpaarse grote pimpernel, geel bloeiende phlomis en vrouwenmantel. Een deel van de tuin is ingeruimd voor dahlia’s, populair onder plukkers, maar die bloeien nu nog niet. Aan de overkant liggen velden met zomerbloemen, waar net de gladiolen, cosmea’s, zonnebloemen en zinnia’s zijn geplant, en een grote kas. De kippen op het afgezette gedeelte verzorgen eitjes in verschillende tinten groen en crème. Barel levert ook die aan de bakkerij.

Lokale Bloemetjes telt nu vijfentwintig abonnees; mensen die regelmatig komen plukken. Daarnaast komen er zo’n tien tot vijftien losse bezoekers per dag, in het weekend wat meer. De pluktuin is gevestigd tussen de andere ‘groene’ ondernemers van de Tuinen van West: een oesterzwammenkweker, een stadsgroenteboer, een biologische plantenkweker, een voedselbos en een ecologische voorbeeldtuin. Het is een van de laatste rafelrandjes van de stad waar alternatievelingen de vrije hand hebben.